پرسید: به خاطره کی زنده هستی ؟ با اینکه دوست داشتم با تمامِ

وجود داد بزنم (( به خاطره تو )) بهش گفتم : به خاطره هیچ کس .

پرسید : به خاطره چی زنده هستی؟ با اینکه دلم داد میزد (( به

خاطره دلِ تو)) ، با یه بغضِ غمگین بِهش گفتم به خاطره هیچ کس .

اَزَش پرسیدم : تو به خاطرِ چی زنده هستی ؟ در حالیکه اشک تو

چشاش جمع شده بود گفت : به خاطرِ کسی که به خاطره هیچ کس

زنده است .